Hemoglobin Electrophoresis , Blood

نام اختصاری: HBEL

سایر نام ها: الکتروفورز هموگلوبین خون، Hemoglobin  Variant, Hemoglobin A₂, F

بخش مورد انجام : بیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: خون کامل (Whole blood)- پلاسما هپارینه، سیترات  یا EDTA دار

حجم نمونه مورد نیاز: ml 6

شرایط نمونه گیری:

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد.
2. . نمونه گیری وریدی
3. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.

ملاحظات نمونه گیری:

۱-    خون گرفته شده را به سایر ظروف منتقل ننمایید.

۲-    فرم درخواستی از وضعیت بیمار به صورت الکترونیکی و یا مستند تهیه و کپی از آن را بایگانی کنید.

موارد عدم پذیرش نمونه : نمونه لخته شده مورد قبول نمی باشد.

شرایط نگهداری: بهتر است از نمونه تازه استفاده شود. نمونه در دمای C^◦ ۴ به مدت ۱۰ روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

۱-    الکتروفورز هموگلوبین آزمایشی به منظور شناسایی هموگلوبین های غیر طبیعی  (هموگلوبینوپاتی ها) است. این آزمایش برای تشخیص کم خونی داسی، تالاسمی و سایر هموگلوبینوپاتی ها نیز کاربرد دارد.

۲-    بررسی میکروسبتوز با علت ناشناخته

روش ارجح: الکتروفورز استات سلولز یا ژل در مورد HbA₂ ، کروماتوگرافی تعویض یونی

سایر روشها: ژل نشاسته، Isoelectric focusing

 

مقادیر طبیعی:

بزرگسالان  : 

%۰ = Hbs , 0.8 – % 2 %= HbF , 2 – % 3 %= HbA₂ , 95 – % 98 %= HBA₁ , %0= Hbc

HbF  :

نوزادان (کمتر از ۲۸ روز): %۵۰ – %۸۰ ، کمتر از ۶ ماه = %۰٫۸ >  و  بیشتر از ۶ ماه = ۱ – % ۲ %

تفسیر: انواع هموگلوبین در حال حاضر شناسایی ، اندازه گیری و دارای یک گزارش تفسیری می باشند. اهمیت بالینی الکتروفورز Hb در بیماری های سلول داسی، هموگلوبین H، تالاسمی ماژور ، تالاسمی مینور، هموگلوبینC  می باشد. نمای الکتروفورزی این هموگلوبینوپاتی ها کاملاً کلاسیک می باشد. یعنی برای بیماری های فوق الذکر تشخیصی است.

عوامل مداخله گر:

انتقال خون در طی ۱۲ هفته قبل ممکن است سبب تغییر نتایج آزمایش شود. آنمی مگالوبلاستیک ناشی از داروها و هیپرتیروئیدیسم باعث افزایش سطح HbA₂ می شود.

توضیحات:

• در منبعی ذکر شده است که کروماتوگرافی تعویض یونی بهترین روش برای اندازه گیری کمی غلطت های بالای HBF است.
• آزمایش مرتبط با این تست، آزمون مستقیم Hb خون می باشد.