آزمایشگاه دکتر مهرابی
نام اختصاری: Citrate
سایر نام ها: سیترات، Urinary Citrate Excretion , Citric Acid Urine
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار ۲۴ ساعته / تصادفی (رندم)
حجم نمونه مورد نیاز: ۵ ml
شرایط نمونه گیری:
۱- شرایط مربوط به جمع آوری صحیح ادرار ۲۴ ساعته رعایت گردد.
۲- gr 10 اسیدبوریک را به عنوان نگهدارنده در ظروف حاوی ادرار ۲۴ ساعته در شروع جمع آوری ادرار اضافه کنید.
۳- بعد از جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته، ظرف نمونه را خوب مخلوط کرده و ۵ml از آن را جدا کنید.
ملاحظات نمونه گیری:
۱- در صورت امکان از مصرف هر دارویی که منجر به اسیدمی یا آلکالمی می شود اجتناب گردد زیرا ممکن است در میزان دفع سیترات تغییر ایجاد کند.
۲- سن بیمار و حجم ادرار ۲۴ ساعته را یادداشت کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
شرایط نگهداری: نمونه ادرار در C◦ ۴ و C◦۲۰- به مدت ۷ روز پایدار است.
کاربردهای بالینی:
۱- تشخیص عوامل خطرزا در بیماران با سنگ های کلیوی کلسیمی
۲- پایش نتایج درمان بیماران با سنگهای کلسیمی و اسیدوز توبولار کلیوی
روش متداول: سیترات را می توان با روش GC، کاپیلاری الکتروفورزیس یا واکنش با واسطه آنزیمی سنجید.
مقادیر طبیعی: محدوده طبیعی تعیین نشده است. اما مقادیر بین ۱۵۰ – ۴۵۰ mg/L به عنوان محدوده طبیعی در نظر گرفته می شود.
تفسیر:
مقادیر کمتر از میانگین ۲۴ ساعته نشان دهنده یک خطر بالقوه برای شکل گیری و توسعه سنگ کلیه می یاشد. بیماران با سیترات ادراری پایین و بیماران با تشکیل سنگ جدید یا درحال رشد ممکن است از تعدیل در درمان شناخته شده برای افزایش دفع ادراری سیترات بهره مند شوند. سطوح بسیار پایین (mg/24 hours ۱۵۰> )، بررسی برای تشخیص احتمالی اسیدوز متابولیک مثل اسیدوزتوبولار کلیوی را پیشنهاد می کند.
توضیحات:
۱- داروهای با PH کمتر از PH سیستمیک و پتاسیم و منیزیم پایین تمایل به سنگهای کلسیمی را افزایش می دهند.
۲- داروهای با PH بالاتر از PH سیستمیک و پتاسیم و منیزیم بالا تمایل به سنگ های کلسیمی را کاهش می دهد و در درمان سنگ های کلسیمی به کار می رود.