آزمایشگاه دکتر مهرابی
نام اختصاری: ۱۷-KSs
سایر نام ها: ۱۷- کتواستروئید
بخش مورد انجام : هورمون
نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار ۲۴ ساعته
حجم نمونه مورد نیاز: ۵ ml
شرایط نمونه گیری:
- ساعت شروع نمونه گیری را به خاطر داشته باشید.
- ادرار ابتدایی را دور ریخته و پس از آن ادرار را در ظرف حاوی یک گرم اسید بوریک به مدت ۲۴ ساعت جمع آوری می کنید.
ملاحظات نمونه گیری:
- حین نمونه گیری ، نمونه داخل یخچال یا روی یخ قرار گیرد.
- از آلوده کردن نمونه ادرار از قبیل کاغذ توالت یا مدفوع خوداری کنید.
- زمان آغاز و پایان جمع آوری نمونه را روی برگه آزمایش درج نمایید.
- مصرف هر گونه داروی مؤثر بر نتایج آزمایش را روی برگه آزمایش ذکر کنید.
- به محض اتمام نمونه گیری نمونه را به آزمایشگاه بفرستید.
موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه ادرار آلوده شده یا ادرار ۲۴ ساعته بدون ماده نگهدارنده.
شرایط نگهداری: حین نمونه گیری ، ظرف نمونه داخل یخچال نگهداری شود. به مدت ۲ هفته در دمای C◦۴ و برای مدت طولانی تر در دمای C◦۲۰- قابل نگهداری است.
کاربردهای بالینی: ارزیابی عملکرد قشر فوق کلیوی به ویژه در ارتیاط با فعالیت آندروژنیک و همچنین برای ارزیابی و پایش هیپرپلازی فوق کلیه (سندرم آدرنوژنیتال) و تومورهای آدرنال کاربرد دارد.
روش متداول: روش کالریمتریک(Zimmerman)
سایر روشها: روش marlow
مقادیر طبیعی:
کودکان زیر ۱۲ سال : <5 mg/ 24hr
۱۵-۱۲ سال : mg/ 24hr 5 – 12
مردان : ۶ – ۲۰ mg/ 24hr یا ۲۰ – ۷۰ µmol/day
زنان : mg/ 24hr 6 – ۱۷ یا ۲۰ – ۶۰ µmol/day
کهنسالان : مقادیر با افزایش سن کاهش می یابد.
تفسیر: ۱۷-KSsمتابولیت های تستوسترون (۳/۱ در بیضه) و سایر هورمون های جنسی مردانه (۳/ ۲ در قشر فوق کلیه) می باشند. در زنان و کودکان تقریبا تمامی ۱۷-KSsحاصل از هورمون های آندروژنیک غیر تستوسترونی ساخته شده در قشر فوق کلیه می باشد. بنابراین این آزمایش برای تشخیص اختلال عملکرد قشر فوق کلیوی مفید می باشد.
افزایش سطح:
۱- هایپرپلازی مادرزادی ادرنال
۲- بارداری
۳- تجویز ACTH
۴- تومور های نابجای مترشحه ACTH
۵- افزایش فعالیت هیپوفیز
۶- تومور تخمدان ها، بیضه ها یا غدد فوق کلیوی
۷- سندرم کوشینگ
۸- سندرم اشتاین- لون تال
کاهش سطح:
۱- بیماری های شدید ناتوان کننده
۲- استرس یا عفونت شدید
۳- بیماری مزمن
۴- بیماری اویسون
۵- هایپوگنادی (سندرم کلاین فلتر)
۶- خستگی
۷- کاهش فعالیت هیپوفیز
واکنش تداخلی:
۱- استرس به عنوان شایعترین علت.
۲- داروهای افزایش دهنده سطح ۱۷-KSs از قبیل آنتی بیوتیک ها، کلروآمفنیکول، مپروبامات، فنوتیازین، دگزامتازون، اسپیرونولاکتون و کلروپرومازین
۳- داروهای کاهش دهنده از قبیل استروژن، ضد بارداری خوراکی، پرومازین، رزرپین، پروبنسید، سالسیلات ها و دیورتیکهای تیازیدی.
توضیحات: مصرف هرگونه داروی مؤثر بر آزمایش را در برگه آزمایش ثبت کنید.