آزمایشگاه دکتر مهرابی
نام اختصاری: GGT
سایر نام ها: گاماگلوتامیل تراتسفرازGT,-Gamma-Glutamyltranspeptidase (GGTP), Gamma Transpeptidase Gamma-Glutamyl
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم
حجم نمونه مورد نیاز: ۰٫۵ mL
شرایط نمونه گیری: این آزمون نیاز به ۸ ساعت ناشتایی دارد. نوشیدن آب مجاز است.
ملاحظات نمونه گیری:
- مصرف هرگونه داروی مؤثر بر نتایج آزمایش را روی برگه آزمایش ثبت کنید.
- محل خونگیری را بررسی نمایید، در بیماران دچار اختلالات کبدی ، زمان انعقاد معمولا طولانی تر است.
- سن و جنس بیمار را در برگه آزمایش ثبت کنید.
موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه ایکتریک و همولیز شدید می تواند در نتایج تداخل ایجاد نماید.
شرایط نگهداری:
در دمای اتاق ۲ روز، C◦۴ ۷روز و در C◦۲۰- تا یک سال پایدار است.
کاربردهای بالینی:
- کسب اطلاعات در مورد بیماری کبدی، صفراوی،
- ارزیابی عملکرد کبد از نظر مصرف الکل ،
- افتراق بین بیماری های کبدی و اسکلتی زمانی که ALP سرم افزایش یافته است.
روش مرجع: روش IFCC
روش ارجح: کالریمتریک-کینتیک
مقادیر طبیعی:
مردان ( و زنان بالای ۴۵ سال): ۸ – ۳۸ U/L
زنان کمتر از ۴۵ سال: ۵ – ۲۷ U/L
- سطح GGT در کهنسالان اندکی بیشتر از بزرگسالان است ( ۵۰>).
- مقادیر مرجع برای نوزادان تعیین نشده است. اما معمولاً ۵ برابر بزرگسالان است.
تفسیر: این آزمون شاخص حساسی برای بیماری های کبدی- صفراوی است. همچنین شاخصی برای مصرف مداوم یا افراط آمیز الکل می باشد. افزایش توأم GGT و ALPنشان دهنده بیماریهای کبدی- صفراوی و افزایش ALP همراه با مقادیر نرمال GGT نشان دهنده بیماریهای اسکلتی است.
افزایش سطح: بیماری کبدی ( هپاتیت، سیروز، نکروز کبدی، تومور یا متاستاز کبدی، داروهای سمی برای کبد، کلستاز، یرقان)، انفارکتوس میوکارد، مصرف الکل، بیماری لوزالمعده( پانکراتیت ، سرطان)، منونوکلئوز عفونی، عفونت های سیتومگالو ویروس، سندرم ری
کاهش سطح : هیپوتیروئیدیسم
عوامل مداخله گر: مقدار آن در اواخر دوران بارداری کاهش می یابد.
افزایش دهنده ها: الکل، فنی توئین، فنوباربیتال، آمینو گلیکوزیدها، استروژن ها، کاپتوپریل، اتانل و پروپوکسی فن
کاهش دهنده ها: داروهای ضد بارداری خوراکی، کلوفیبرات،
توضیحات:
- ممکن است مقدارآن در مردان بیش از زنان باشد( به علت مقادیر موجود در پروستات).
- این آزمایش می تواند برای هپاتوما یا کارسینومای کولورکتال بعنوان آزمایش اختصاصی باشد(ایزوفورم های آن). اما بدلیل حساسیت بسیار کم هنوز ابهامات زیادی روی آن وجود دارد.