آزمایشگاه دکتر مهرابی
نام اختصاری: Cl
سایر نام ها: کلر ادرار
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: ادرار ۲۴ ساعته
حجم نمونه مورد نیاز: ۵ ml
شرایط نمونه گیری:
- نیاز به ناشتا بودن نمی باشد.
- ادرار ۲۴ ساعته بطور صحیح جمع آوری گردد.
- نیاز به ماده نگهدارنده نمی باشد و ظرف ادرار در یخچال نگهداری شود.
ملاحظات نمونه گیری:
۱- حجم ادرار ۲۴ ساعته را یادداشت کنید.
۲- در صورت عدم دسترسی به یخچال از ۱۰ ml تولوئن به عنوان ماده نگهدارنده در شروع نمونه برداری استفاده کنید
موارد عدم پذیرش نمونه: –
شرایط نگهداری: نمونه ادرار در دمای C◦ ۴ و C◦۲۰- به مدت ۷ روز پایدار است.
کاربردهای بالینی: اندازه گیری کلر ادرار برای تشخیص دهیدراتاسیون مفید بوده، همچنین به عنوان راهنمای تعادل مایعات بدن، الکترولیتیها و اسید و باز بدن به کار می رود.
روش مرجع: تیتراسیون کلریمتریک -آمپرومتریک
روش ارجح: کلریمتریک (پرکلرات آهن)- تیتراسیون آمپرومتریک
سایر روشها: کلریمتریک، ISE ( الکترود انتخابی یونی) (اتوماتیک)
مقادیر طبیعی:
بزرگسالان: (۱۱۰ – ۲۵۰ mmol/day (mEq/day
کودکان: ۱۵ – ۴۰ mmol/day
نوزادان: ۲ – ۱۰ mmol/day
تفسیر:
اندازه گیری کلر برای پی بردن به تأثیر کاهش نمک غذایی با اهمیت درمانی فوق العاده زیاد در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون، بیماری های کبدی و کلیوی سودمند است. کلر ادرار اغلب همراه سدیم و پتاسیم به عنوان آزمایش ادرار ۲۴ ساعته درخواست می شود. گپ آنیونی ادرار (Na+KCL) در ارزیابی آلکالوز متابولیک کاربرد دارد.
افزایش کلر ادرار : دهیدراتاسیون، اسیدوزتوبولی کلیه و تخلیه پتاسیم
کاهش کلر ادرار: ترشح نامناسب هورمونADH یا SIADH ، استفراغ، اسهال، گاستریت، آدیسون، آلکالوز متابولیک، درمان با دیورتیک ها و تومور کولون
عوامل مداخله گر:
درمان با کاربنی سیلین، مصرف مقادیر زیاد الکل، تجویز کلرید آمونیوم، تزریق بیش از حد نرمال سالین، سولفیدها، سیانیدها، هالوژن ها، بروماید و سولفیدریل ها، مصرف دیورتیکها، استازولامید، کلوپامید و کورتیکواستروئیدها موجب تداخل در شرایط داخل بدن invivo) (می گردد.
توضیحات:
مقادیر ادراری بالای سایر یون های هالید ( برای مثال برومید، فلورید، یدید) ممکن است منجر به افزایش و خوانش کاذب در الکترود انتخاب یونی کلر گردد.