Beta 2 Microglobulin

نام اختصاری: B2MG

سایر نام ها: بتا ۲ ميكروگلوبولين

بخش مورد انجام: آنالیز هورمون

نوع نمونه قابل اندازه گیری : سرم، ادرار ۲۴ ساعته، مایع مغزی- نخاعی (CSF)

حجم نمونه مورد نیاز:  ۱ml ← سرم و CSF۱۰ ml ← ادرار

شرایط نمونه گیری:

  1. نیاز به ناشتایی نمی باشد.
  2. در صورت انجام آزمایش به روش رادیوایمونواسی، بایستی بیمار یک هفته قبل از انجام آزمایش، رادیوایزوتوپ ( مواد حاجب) دریافت نکرده باشد.

ملاحظات نمونه گیری:

  1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود.
  2. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.
  3. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد.
  4. مصرف آنتی بیوتیکهایی نظیر جنتامایسین و توبرامایسین، داروهایی نظیر سیکلوسپورین و لیتیم یا دریافت مواد حاجب توسط بیمار قبل از نمونه گیری را ثبت نمایید.

موارد عدم پذیرش نمونه:

ü      سرم لیپمیک و همولیز شدید

ü      پلاسما

شرایط نگهداری:

  1. سرم در ۴oC به مدت ۷۲ ساعت و در -۲۰oC به مدت ۶ ماه پایدار است.
  2. ادرار تازه یا ۲۴ ساعته با pH خنثی به مدت یک سال در -۲۰oC پایدار است.
  3. مایع مغزی- نخاعی (CSF) در ۴oC به مدت ۷۲ ساعت و در -۲۰oC به مدت ۶ ماه پایدار است.

اطلاعات تکمیلی:

بتا دو میکرو گلوبولین (B2MG) یک پروتئین سرمی با وزن مولکولی پایین است که از غشاء سلولی مشتق می‏گردد و جزء ثابت زنجیره سبک کمپلکس آنتی‏ژن لکوسیت انسانی کلاس I می‏باشد. وزن مولکولیB2MGفقط ۸/۱۱ کیلودالتون بوده و از طریق گلومرول­های کلیوی فیلتره شده و در توبول­ها بازجذب می‏گردد. B2MG یک تومور مارکر غیراختصاصی است چرا که مقادیر افزایش یافته آن در تعدادی از بیماری­ها شامل نارسایی کلیه (به هر دلیل)، مولتیپل میلوما، لنفوما، نئوپلاسم­ها از جمله سارکوم‏ها، التهاب مزمن، آمیلوئیدوز و نقص ایمنی همراه با عوارض گرانولوماتوز دیده می‏شود.

B2MGسرم پاسخ افراد مبتلا به لنفوم با درجه پایین را پیشگویی می‏کند به این ترتیب که در بیماران با سطح سرمی کمتر از ۰٫۳ mg/dl در طول ۴۲ ماه هیچگونه پسرفتی مشاهده نشده است.
در موارد آسیب کلیوی ناشی از آمینوگلیکوزیدها، B2MG  سرم قبل از کراتی‏نین سرم غیرطبیعی می‏گردد. در بیماران مبتلا به ایدز با بیماری پیشرونده خصوصاً کسانی که مبتلا به عفونت­های فرصت‏طلب می‏گردند، B2MG سرم افزایش می‏یابد و پس از درمان کاهش می‏یابد. اندازه‏گیری B2MG به همراه CD4 در این بیماران جهت پیشگویی تبدیل و پیشروی فرد آلوده به ویروس HIV به سمت ایدز در طول سه سال آینده مفید است.
به نظر می‏آید از B2MG بتوان برای شناسایی مواردی از آمیلوئیدوز اولیه که عاقبت مطلوبی ندارند استفاده کرد ولی در این بیماران اندکسی از پاسخ به درمان نخواهد بود.

کاربردهای بالینی:

سرم:  به عنوان شاخص توموري براي ارزیابی (پیش آگهی) تومورهاي خوني از قبيل لنفوم ها ( بویژه مولتیپل مایلوما) يا لوسمي ها.

ادرار ۲۴ ساعته:  ارزیابی عملکرد توبول­های کلیوی در اختلالات توبولار کلیوی.

CSF: ردیابی متاستازهای لنفوئیدی و لوسمیک در سیستم عصبی مرکزی (CNS)

روش مرجع : نفلومتری

روش ارجح: RIA و IRMA

سایر روش ها : ELISA، HIA (Tina-quant, Hemogenus Immunoassay)

مقادیر مرجع: بین آزمایشگاه­ها، تفاوت قابل توجهی وجود دارد. آزمایشگاه­ مرجع  cut off سرم را کمتر از  ۰٫۲۷mg/dl  در نظر می‏گیرد.

میانگین مقادیر را می‏توان اینگونه در نظر گرفت:

v    سرم:

نوزادان: ۰٫۳ mg/dl یا ۳ mg/L

۰ تا ۵۹ سال:   ۰٫۱۹ mg/dl یا ۱٫۹ mg/L

۶۰ تا ۶۹ سال: ۰٫۲۱ mg/dl یا ۲٫۱ mg/L

بالای ۶۹ سال: ۰٫۲۴ mg/dl یا ۲٫۴ mg/L

v     ادرار ۲۴ ساعته:  ۱۲۰ µg/day>

v    مایع مغزی- نخاعی (CSF): 0.24 mg/dl 0

افزايش سطح ادراري : بيماري توبولي كليوي، مسموميت دارويي كليوي، بيماري كليوي در اثر فلزات سنگين، لنفوم ها، لوسمي، مولتیپل میلوما، ايدز

افزايش سطح سرمي  : لنفوم،لوسمي، مولتیپل میلوما، بيماري گلومورلي كليه، رد پيوند كليه، فرايندهاي التهابي مزمن

تفسیر:

  • ارزیابی پیش‏آگهی در مولتیپل میلوما: میزان B2MG سرمی بیانگر سایز (اندازه) تومور، سرعت رشد و عملکرد کلیوی است. در هنگام تظاهر بیماری، مقادیر کمتر از ۰٫۴ mg/dl  با بهترین و مقادیر بالای ۲ mg/dl ، با بدترین پیش‏آگهی همراهند.
    ● ارزیابی عملکرد توبول­های کلیوی: در گذشته از اندازه‏گیری B2MG ادراری برای ارزیابی عملکرد توبولی کلیه استفاده می‏شد ولی در حال حاضر کمتر برای این منظور استفاده می‏شود.
    ●  سطوح B2MG در CSF برای ردیابی متاستازهای لنفوئیدی و لوسمیک در سیستم اعصاب مرکزی (CNS) مفید خواهد بود.

عوامل مداخله گر:

  • B2MG در ادرار بسيار اسيدي ناپايدار است.
  • تصوير برداري هسته اي مي تواند در نتايج آزمايش به روش رادیوايمنواسي (RIA) تداخل نماید.
  • وجود خون در ادرار، مصرف بعضی از آنتی بیوتیک ها نظیر جنتامایسین و توبرامایسین و مواد حاجب منجر به تداخل در  نتایج آزمون می گردد.
  • مصرف داروهای TDM نظیر سیکلوسپورین و لیتیم میزان B2MG در سرم را افزایش می دهد.
  • افزایش B2MGدر بیماری کرون، هپاتیت، سارکوئیدوز، واسکولیت، پرکاری تیروئید، عفونت­های ویروسی و برخی از بدخیمی‏ها، مزیت استفاده از سطوح سرمی را کاهش داده است.

توضیحات:

  • در افراد مبتلا به ایدز اندازه گیری B2MG پیشرفت بیماری را پیش بینی می کند.
  • در التهاب بافتها، در نقایص خودایمنی، بیماریهای لنفوئیدی بدخیم نظیر مولتیپل میلوما و عفونتهای ویروسی میزان B2MG افزایش می یابد.
  • در لنفوم ها و لوسمی های حاد با درگیری سیستم اعصاب مرکزی میزان B2MG افزایش می یابد.

همچنین ببینید

Adenosindeaminase (ADA)

نام اختصاری: ADA سایر نام ها:  آدنوزین د آمیناز،   Adenosine Deaminase, Fluid بخش مورد انجام …

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Message Us on WhatsApp