نام اختصاری: Lactate
سایر نام ها: لاکتات، Lactate Plasma, Lactate blood , Lactic Acid
بخش مورد انجام : بیوشیمی
نوع نمونه قابل اندازه گیری: پلاسما حاوی ماده ضد انعقاد و اگزالات پتاسیم یا فلورید سدیم یا هپارینه
حجم نمونه مورد نیاز: ۰٫۵ ml
شرایط نمونه گیری: ۴- ۲ میلی لیتر از خون بیمار را گرفته و سریعاً پلاسمای آن را جدا کنید.
ملاحظات نمونه گیری:
- بیمار نیازی به ناشتایی ندارد.
- بیمار قبل و حین نمونه گیری دستش را مشت ننماید.
- در صورت امکان از تورنیکه استفاده نکنید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
در صورت بستن تورنیکه و طولانی شدن زمان نمونه گیری ، نمونه مورد قبول نمی باشد.
شرایط نگهداری: نمونه پلاسما حاوی اگزالات پتاسیم یا فلورید سدیم به مدت ۳ روز در C◦۲۰- پایدار است.
کاربردهای بالینی: اندازه گیری لاکتات به منظور اثبات و تعیین درجه کمّی هیپوکسی بافتی به علت شوک یا انسداد عروقی موضعی مفید است. همچنین این آزمون ملاکی برای میزان موفقیت درمان این وضعیت ها می باشد.
روش متداول: آنزیماتیک، کینتیک Fixed time به مدت ۵ دقیقه در ۲۵- ۲۰ درجه سانتیگراد
مقادیر طبیعی:
کمتر یا مساوی ۲ سالگی (خون وریدی) : mmol/L 0.6-3.2 یا ۵-۳۰ mg/dl
بالاتر از ۲ سالگی (خون وریدی) : mmol/L 0.6-2.3 یا ۵-۲۰ mg/dl
خون شریانی: ۰٫۳-۰٫۸ mmol/L یا ۳-۷ mg/dl
تفسیر:
غلظت لاکتات بیش از mmol/L 5 و ۷٫۲۵ > PH به طور کلی نشان دهنده اسیدوز لاکتیک قابل توجه می باشد.
افزایش سطح:
۱- شوک
۲- اسکیمی بافتی
۳- مسمومیت با منوکسیدکربن
۴- بیماری وخیم کبدی
۵- خطاهای ژنتیکی متابولیسم
۶- دیابت قندی (غیر کتونی)
عوامل مداخله گر:
بستن طولانی تورنیکه یا مشت کردن دست ها سبب افزایش سطح لاکتات می شود.
افزایش دهنده ها: داروهایی که موجب افزایش سطح اسیدلاکنیک می شوند عبارتند از سیانید، اتانول، آسپرین ، فن فورمین و نالیدیکسیک اسید
توضیحات:
- نمونه گیری صحیح و تکنیک های سنجش آزمایش بر متغیر بودن نتیجه تأثیر گذار است.
- افزایش سطح اسیدلاکتیک در ارتباط با اسیدوز متابولیک است.
- از آزمایش مرتبط با این تست می توان به اندازه گیری گازهای خون شریانی اشاره کرد.