آزمایشگاه دکتر مهرابی
آیا واکسن کرونا زده اید؟
می خواهید بدانید در مقابل ویروس کرونا ایمن شده اید؟
با یک آزمایش، می توانید از میزان آنتی بادی، بعد از تزریق واکسن کرونا مطلع شوید.
آزمایش آنتی بادی کرونا پس از تزریق واکسن ( آنتی بادی های نوترالیزان) :
برخی افراد تمایل دارند این آزمایش را پس از دریافت واکسن انجام دهند تا مطمئن شوند واکسن کرونا تاثیر داشته است یا خیر ؟
این تست میتواند سطح آنتی بادی های دفاعی تولید شده بر اثر دریافت واکسن کرونا را اندازه گیری کند. بنابراین می توان از آنها برای تشخیص عملکرد صحیح واکسن استفاده کرد.
با انجام آزمایش افراد متوجه میزان آنتی بادی تولید شده در بدن خود می شوند.
یکی از دلایلی که در حال حاضر افراد ترجیح می دهند پس از دریافت واکسن کرونا تست آنتی بادی بدهند شیوع گسترده سویه های کرونا است که جهش یافته اند.
برخی متخصصین معتقدند که لازم نیست همه ی افراد پس از دریافت واکسن کرونا حتماً تست آنتی بادی بدهند. همچنین سازمان بهداشت جهانی آزمایش آنتی بادی کرونا بعد از واکسن را برای افرادی که علائم بیماری دارند توصیه میکند.
چه مدت پس از دریافت واکسن کرونا، آنتی بادی تولید می شود و می توان آزمایش داد؟
اغلب در واکسن های تولید شده باید دو دوز با فاصله زمانی مشخص بسته به نوع واکسن تزریق شود تا بدن فرد حداکثر ایمنی لازم را بدست آورد.
بدن افراد معمولا ۱۴ روز پس از دریافت دوز دوم واکسن کاملاً ایمن شده و مقدار آنتی بادی افزایش می یابد.
دو هفته پس از تزریق دوز دوم واکسن، زمان مناسبی برای انجام آزمایش آنتی بادی کرونا (نمونه گیری خون) می باشد.
درصورت واکسینه شدن ولی منفی بودن تست آنتی بادی کرونا چه باید کرد؟
- در صورت دریافت نتیجه منفی آزمایش آنتی بادی، فرد واکسینه شده نباید نگران یا مضطرب باشد زیرا این آزمایش، آنتی بادی های واکسن های کرونای موجود را که در برابر پروتئین سنبله ویروس ایجاد شده اند، تشخیص نمی دهد.
- همچنین نباید نتیجه مثبت آزمایش آنتی بادی کرونا خود را به عنوان نشان‌دهنده‌ی سطح خاصی از ایمنی یا مصونیت در برابر عفونت کرونا در نظربگیرید. زیرا هنوز بطور قطعی مشخص نیست که اثر محافظتی واکسن های کرونا تا چه مدت در بدن پایدار است. بنابراین با فرض اینکه به مرور این محافظت کاهش می یابد رعایت پروتکل های بهداشتی و افزایش سطح ایمنی بدن بسیار مهم خواهد بود.
ویروس نوظهور SARS-Cov-2 متعلق به تیره ویروس بتا از خانواده Coronaviridae می باشد . این ویروس ها دارای پوشش با RNA تک رشته ای با پلاریته مثبت هستند.
و دارای پروتئین های S (Spike) و E (envelope) و M (Memberanous) می باشد. علاوه بر آن دارای پروتئین های ساختاری نوکلئوکپسید (NP) و ۱۶ پروتئین غیرساختاری (nsp1-16) و نیز
۵ تا ۸ عدد پروتئین کمکی (accessory) هستند که جهت بررسی و پرداختن به سیستم ایمنی هومورال (Humoral) و آنتی بادی های ساخته شده در این بیماری باید به آنها توجه داشت.
ایمنی هومورال :
توسط سلولهای لنفوسیت B و تولید آنتی بادی اختصاصی شکل می گیرد.
تولید IgM در پاسخ به پروتئین های S و N مربوط به SARS-Cov-2 طی ۴ هفته به اوج خود می رسد و ۳ ماه پس از شروع علائم دیگر قابل تشخیص نیست.
افزایش IgG به طور معمول ۱۰ روز تا ۲ هفته پس از شروع علائم ایجاد می شود و تا چند ماه قابل اندازه گیری است.
در پاسخ به کرونا، آنتی بادی های مختلفی ساخته می شوند. این آنتی بادی ها ممکن است قادر به خنثی کردن ویروس باشند یا اینکه آلودگی به ویروس را شدت بخشند.
آنتی بادی های خنثی کننده (Neutralizing antibodies) :
این آنتی بادی ها نقش مهمی در جلوگیری از انتشار ویروس دارند و برای محافظت در برابر عفونت ویروسی و ایجاد درمان های موثر ابزار مفیدی هستند. باید گفت که پروتئین S1 زیر واحد پروتئین S بویژه (N318-VS10) RBD مهم ترین هدف آنتی بادی های خنثی کننده است زیرا نقش اساسی را در مراحل ابتدایی بیماری بازی میکند و چندین مورد از آنتی بادی های مونوکلونال علیه این آنتی ژن می تواند بطور موثری گیرنده ACE2 را مهار کند از آنجا که این آنتی بادی اپی توپ های مختلفی را شناسایی می کند توانایی آن را در اتصال به ویروس و خنثی کردن آنها متفاوت است.
انتی بادی های خنثی کننده در مقابل نواحی غالب ایمنی ویروس مانند آنتی ژن پروتئین M, S, NP نقش مهمی در جلوگیری از عفونت های ویروسی و در پاک سازی ویروس در مرحله عفونت حاد یا کنترل روند بیماری در طی فاز مزمن بازی می کنند.