خانه / تست‌های آزمایشگاه / Complement Components, Overview

Complement Components, Overview

سایر نام ها: بررسی اجزای کمپلمان

خلاصه : سیستم کمپلمان یکی از اجزاء اصلی شرکت کننده در واکنش‏های التهابی است. در طی فرایند فعال شدن آبشار کمپلمان، ‎آنافیلاتوکسین‏های قوی با وزن مولکولی کم مانند C3a، C4a و C5a تولید می‏گردند. اجزاء کمپلمان و کمبود آنها ارتباط مهمی با عفونت‏های چرکزا، عفونت‏های نایسریایی (مننژیت مننگوکوکی) و بیماری‏های بافت همبند مانند لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) دارند.
بخش مورد انجام : ایمونوبیوشیمی

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم

حجم نمونه مورد نیاز: ۱ ml

ظرف: لوله درب قرمز

شرایط نمونه گیری: ترجیحاً بیمار ناشتا باشد.

ملاحظات نمونه گیری:

۱- بلافاصله بعد از نمونه  گیری لوله حاوی نمونه بر روی یخ مرطوب نگهداری شود.

۲- سانترفیوژ و جداسازی سرم در کوتاهترین زمان ممکن  صورت گیرد.

۳- بلافاصله نمونه فریز گردد.

موارد عدم پذیرش نمونه:

  1. نمونه شدیداً لیپمیک مورد قبول نمی باشد.
  2. نمونه هایی که بیش ۲- ۱ ساعت در دمای اتاق بماند، قابل استفاده نمی باشد.

شرایط نگهداری: نمونه در c◦ ۲۰-  به مدت ۱۴ روز پایدار است.

 

طریقه نگهداری: اجزاء پروتئین کمپلمان نسبت به حرارت حساس هستند. نمونه باید به مدت ۳۰-۱۵ دقیقه در حرارت اتاق و سپس به مدت ۶۰-۳۰ دقیقه در ۴ درجه سانتی‏گراد نگهداری گردد. برای نگهداری طولانی مدت نیز باید در حرارت ۷۰- درجه سانتی‏گراد قرار داده شود.

کاربرد:

● ارزیابی بیماران مبتلا به کمبود اجزاء کمپلمان ارثی یا اکتسابی
● ارزیابی وضعیت‏های نقص ایمنی
● پایش بیماری‏های اتوایمیون مانند SLE

محدودیت‌ها: وجود کرایوگلوبولین ممکن است موجب ایجاد اشکال در آزمایشات مربوط به کمپلمان گردد.

متدولوژی: نفلومتری، آنالیز عملکردی در سیستم همولیتیک )با استفاده از( CH50

محدوده مرجع:

اجزا غلظت های سرمی (µg/ml)
مسیر کلاسیک

C1q

 

۷۰ – ۳۰۰

C1r ۳۴ – ۱۰۰
C1s ۳۰ – ۸۰
C2 ۱۵ – ۳۰
C4 ۳۵۰ – ۶۰۰
مسیر فرعی

فاکتور B

 

۱۴۰ – ۲۴۰

فاکتور D ۱ – ۲
فاکتور I ۳۵
C3 ۱۲۰۰ – ۱۵۰۰
مسیر پایانی

C5

 

۷۰ – ۸۵

 

C6 ۶۰ – ۷۰
C7 ۵۵ – ۷۰
C8 ۵۵ – ۸۰
C9 ۱۵۰ – ۱۶۰

 

اطلاعات تکمیلی: سیستم کمپلمان شامل ۳۰ جزء پروتئینی است که بیشترین غلظت آنها در پلاسما است. این سیستم هم در ایمنی ذاتی و هم در دفاع بر علیه عوامل میکروبی نقش دارد و توسط مجموعه حمله بر غشاء باعث نابودی میکروب‏ها می‏گردد. در این فرآیند تعدادی از اجزاء کمپلمان بروز می‏نمایند که باعث افزایش نفوذپذیری عروق، کموتاکسی و اپسونیزاسیون می‏گردند.
اجزاء کمپلمان در پلاسما به صورت اشکال غیرفعال هستند و از C1 تا C9 شماره‏گذاری شده‏اند. اگرچه به جزئیات وقایع مولکولی طی فعال شدن آبشار کمپلمان پرداخته نمی‏شود، اما در اینجا مروری مختصر بر خصوصیات ویژه آن صورت می‏گیرد. حیاتی‏ترین مرحله در شروع اعمال زیستی کمپلمان، فعال شدن جزء سوم یعنی C3 است. شکستن C3 می‏تواند از مسیر کلاسیک صورت گیرد که به صورت ثابت شدن C1 به آنتی‏بادی IgM یا IgG متصل به آنتی‏‎ژن است و یا از مسیر فرعی انجام می‏پذیرد که با سطوح میکروبی )مثل اندوتوکسین‏ها(، ایمونوگلوبولین های مجتمع، پلی‏ساکاریدهای پیچیده، زهرمار کبری و مانند آن شروع می‏شود. در مسیر فرعی مجموعه مجزایی از اجزاء سرمی بنام دستگاه پروپردین (شامل پروپردین P، فاکتور B و ( D شرکت دارند. علاوه بر این، کولکتین‏ها به پروتئین‏های حاوی کربوهیدرات موجود بر سطح باکتری‏ها و ویروس‏ها متصل شده و کمپلمان را از طریق اجزاء مسیر کلاسیک فعال می‏کنند. بدون توجه به این که کدام مسیر فعال شده باشد،  C3 کانورتاز C3 (C Convertase) را به دو جزء مهم (C3a) و (C3b) می‏شکند.
سپس C3b به اجزاء از قبل ساخته شده متصل می‏شود تا C5 کانورتاز را بسازد که با C5 وارد واکنش شده و C5a رها می‏گردد و متعاقبا ساختن MAC(Membrane Attack Complex)شروع می‏شود. MAC با اتصال هیدروفوبیک اولیه به چربی دو لایه سلول‏های هدف و در نهایت ایجاد کانال‏های سراسر غشایی استوانه‏ای آنها را تخریب می‏کند.
اعمال زیستی دستگاه کمپلمان به دو دسته عمومی تقسیم می‏شود: تخریب سلول‏ها توسط MAC و اثرات بیولوژیک قطعات پروتئولیتیک کمپلمان که شامل فرآیندهای عروقی، اتصال لکوسیتی، کموتاکسی و فعال شدن آنها و فاگوسیتوز می‏باشند.

همچنین ببینید

Adenosindeaminase (ADA)

نام اختصاری: ADA سایر نام ها:  آدنوزین د آمیناز،   Adenosine Deaminase, Fluid بخش مورد انجام …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Message Us on WhatsApp